De grootste en bekendste held uit de Griekse Mythologie is zonder twijfel Heracles. Hij is de zoon van de Oppergod Zeus en Alcmene. Heracles was in de tijden van de Oude Grieken ook al erg populair. Er zijn vele verhalen over Heracles en hij is veelvoudig afgebeeld en uitgebeeld.

Heracles was een goede boogschutter en worstelaar. Hij was beresterk en erg gespierd. Zijn favoriete wapen is de pijl en boog. Hij was ook gek op de knots, na de pijl en boog zijn favoriete wapen, die hij het liefst zelf sneed uit hout van een olijfboom.

Het karakter van Heracles was, zoals wel vaker is bij Helden, genereus, nobel en goedmoedig. Maar zijn karakter had ook een mindere kant. Zo was Heracles erg jaloers en ook zeer driftig. Vooral wanneer hij dacht dat hij onrechtwaardig werd behandeld, dan kon hij plotseling ongelooflijk kwaad worden. Je kunt je wel voorstellen wat voor effect dat heeft, gezien zijn grote lichamelijke kracht. Het is dan ook niet vreemd dat Heracles regelmatig boete moest doen voor de gevolgen van zijn driftbuien.

Heracles werd door Zeus verwekt bij de sterfelijke vrouw Alcmene. Alcmene was de echtgenote van Amphitryon, die de stad Thebe moest verlaten om de dood van Alcmene’s broers te wreken. Toen Amphyitryon de stad uit was bezocht Zeus Alcmene en bedreef de liefde met haar. Ditmaal liet hij zich niet alleen maar leiden door zijn wellust, zoals vaak het geval is als hij ontrouw is aan Hera, maar was het zijn bedoeling een zoon te verwekken die ongelooflijk sterk zou zijn. zodat hij de mensen en de Goden kon beschermen. Dit is gebeurd. Later, als Heracles volwassen is, bewijst hij de Goden onschatbare diensten, zoals het neerslaan van de opstand van de Giganten.

Het is logisch dat de verwekking en geboorte van de Held Heracles niet in goede aarde viel bij Zeus’ vrouw Hera. Door haar grote jaloerzie bleef ze de held daarom ook zijn hele leven lang dwars zitten. Zeus en zijn dochter Athene regelden een eerst ontmoeting tussen Heracles en Hera, maar dat ging meteen al mis. Hera en Athene maakte een wandelingetje buiten de muren van Thebe toen Hera de prachtige, behoorlijk uit de kluiten gewasssen baby zag. Hera besefte natuurlijk niet dat dat Heracles was. Ze vond het jongetje zo mooi, dat ze het aan haar borst nam om het te zogen. Maar Heracles zoog met zoveel geweld aan haar tepel dat Hera het uitschreeuwde van de pijn. Woedend keerde ze zich van het kindje af. Misschien dankt Heracles zijn naam (letterlijk vertaalt: Roem van Hera) wel aan deze gebeurtenis. Hera’s moedermelk kon namelijk worden beschouwd als een roemrijk geschenk.

Hera’s eerste poging om Heracles te vernietigen was toen Heracles 8 maanden oud was. Nadat Alcmene hem en zijn tweelinghalfbroer Iphicles in een wiegje had gelegd, werden de jonge kinderen aangevallen door twee grote slangen. Hera had deze beesten gestuurd met de opdracht om Heracles te doden, maar ergens ging het mis. Heracles wurgde beide slangen moeiteloos, de ene in zijn linkerknuistje en de andere in zijn rechterknuistje.

Heracles kreeg een grondige opvoeding van enkele van de beste leraren. Zijn aardse stiefvader Amphitryon onderwees hem in wagen mennen. Castor, één van de beide Dioscuren, onderrichtte hem in zwaardvechten en krijgskunde en één van de zonen van Hermes gaf hem boksles. Linus, ook één van Heracles’ leraren, was het eerste dodelijke slachtoffer van Heracles en zijn driftbuien. Linus gaf Heracles les in het bespelen van de lier. Deze vaardigheid sprak Heracles niet zo erg aan. Toen Linus hem een draai om zijn oren gaf wegens ongehoorzaamheid barstte de bom. Heracles sloeg hem met de lier dood. Amphitryon strafte Heracles door hem naar het Cithaeron-gebergte te sturen om daar vee te hoeden. Daar doodde hij, op achttienjarige leeftijd, een leeuw die de kuddes van zijn stiefvader en diens buurman, Koning Thespius, teisterde. In deze periode behaalde hij nog een behoorlijk knappe prestatie. Hij verwekte nageslacht bij Thespius’s vijftig dochters.